Το γύρισμα...

Καλησπέρα φίλοι.


Ο καιρός μας τα γύρισε , και καλά έκανε...
Είναι μία περίεργη περίοδος του χρόνου, λίγο μπερδεμμένη, αλλά όχι απαραίτητα κακή.
Οι διακοπές τελειώνουν για πολλούς και έχουν ήδη τελειώσει για τους υπόλοιπους εδώ και καιρό.Οι τόνοι είναι πεσμένοι ,τα μαγαζιά ξανανοίγουν, ο κόσμος ξαναμαζεύεται κέντρο και τα περιοδικά δίνουν συμβουλές για την αντιμετώπιση της μελαγχολίας από την μεγάλη επιστροφή. Στις συζητήσεις αυτό τον καιρό ακούγονται φράσεις όπως :

-"Πόσα λες να δώσεις?"
-"Τώρα παιδιά καλό χειμώνα" και η απάντηση "Μη λες καλό χειμώνα να χαρείς"
-"Τι υγρασία είναι αυτή ρε γαμώτο"
-"Μετά την εξεταστική θα...."(ότι και να ακολουθεί είναι ψέμμα)

και δεν ακούγονται φράσεις όπως:

-"Πού λες να πας?"
-"Μύκονοοοςςς 2009"
-"Έχω λεφτά."
-"Ευτυχώς φέτος δεν κάηκαν πολλά"

Αλλά ας πάμε σε κάτι πιο ευχάριστο: Εκλογές 2009. Αυτό . και πολύ το συζήτησα.

-------------------------------------------------------------------------------------------------

Σε άλλα θέματα κάπου είδα στο νετ τις προάλλες ένα κλιπάκι από μία σειρά ντοκιμαντέρ του National Geographic : "A Man Among Wolves" του 2007. Χωρίς δεύτερη κουβέντα πήγα και είδα το πρώτο επεισόδιο. Με λίγα λόγια ο τύπος είναι ένας "wolf whisperer" θα μπορούσαμε να πούμε, που μελετά τη συμπεριφορά των λύκων εδώ και 15 χρόνια χωρίς επιστημονική κατάρτηση. Και το καλύτερο ...δεν είναι τρελός, τουλάχιστον όχι εκ πρώτης όψεος. Έχει καταφέρει να ζεί μαζί τους ,και να συνεννοέιται σε άπτεστα λυκίσια...Τη μια στιγμή μπορεί να μυρίζει κωλοτρυπίδες για identification και την άλλη να μιλάει στην κάμερα με βικτωριανή προφορά. Θα το θέσω όσο πιο λεπτά γίνεται λέγοντας ότι ο τύπος τα έχει τεράστια και η προσπάθειά του έχει μεγάλο ενδιαφέρον.



Λύκοι λοιπόν , και άνθρωπος ...δηλαδή....λυκάνθρωπος!
Μα ποιον κοροιδεύω ? Όλα αυτά ήταν αφορμή για να σας δείξω αυτά τα μωρά :



Είναι Teen Wolf έκδοση και έχουν γούνα ...(!)
και για όσους δεν θυμούνται ,πρόκειται γι' αυτόν τον τύπο:



Επίσης, θέλουν γιαούρτι οι:

Ονειράμα: γιατί φοράν vans σκακιέρα με σακάκια στο νέο video clip τους εν έτει 2009 νομίζοντας πως αυτό φοράνε τώρα οι πιτσιρικάδες (κούνια που σας κούναγε φλώροι)

Λιάτσος: γιατί καταφέρνει να με εκπλήσσει κάθε φορά με αυτό το κεντρικό δελτίο του οποίου είναι διευθυντής (έχει βάλει όλες τις δημοσιογράφους να πετάνε τα βυζιά έξω, και τις λίγο πιο σοβαρές, και κρατάει ακόμα το χαιρέκακο ρεπορτάζ που κάνει αυτό το ξανθιά αερόψυκτη για τους celebrities)

-------------------------------------------------------------------------------------------------

Στα καλλιτεχνικά, πρόσφατα ανακάλυψα το καινούργιο project του Jack White ,που μ'αρέσει αρκετά γιατί έχει έναν bluesy ήχο και μία ποιότητα που βρίσκεται σε ότι κάνει αυτός ο τύπος...(με τραγουδίστρια από Kills και μέλη Raconteurs και Qotsa)





Και τέλος πάρτε και το δυναμίτη. Δεν ξέρω πως τα καταφέρνουν αυτοί οι τύποι κάθε φορά...



Αυτά λοιπόν τα νέα.
Μέχρι την άλλη φορά stay heavy!

Καθαρίζοντας τα αγαπημένα.

Στο φάκελο "Σελιδοδείκτες" του browser μου, ανακάλυψα πρόσφατα ότι κρύβονται σελίδες που είχα καταχωρήσει μια φορά και έναν καιρό. Ανάμεσα στο βουνό από σκουπίδια, τραγικές καφρίλες του youtube και πορνό (:D) , ανακάλυψα μερικά διαμάντια που σίγουρα αξίζουν νήξη:


Robin Williams on Broadway.
Ένας απίστευτος κωμικός σε ένα από τα καλύτερα και πιο χορταστικά stand-up show εκεί έξω. Τα video μιλάνε από μόνα τους...



Carrusel.
Επιστροφή στο σπίτι , η τσάντα στο πάτωμα και το Carrusel σε πρώτη προτεραιότητα...Μία προβολή του intro και όλα ξανάρχονται σε flashback.



Geocities.
To geocities ήταν από τις πιο user-friendly υπηρεσίες στο διαδίκτυο και ήταν ιδιοκτησία της yahoo. Ήταν δωρεάν και σε μία εποχή όπου δεν υπήρχαν social networks ,ούτε είχε διαδοθεί τόσο το blogging με αποτέλεσμα να γίνει ιδιαίτερα αγαπητό από τον κόσμο. Είχα κι εγώ δυο τρεις άχρηστες σελίδες-fan club των 2 ατόμων για comics και dragonball (ψάχνω και μπορώ ;) ) ίσα να λέω ότι έχω κι εγώ site . Το geocities ξεπερασμένο και με πολύ μικρό κοινό πλέον αποφασίστηκε να κλείσει σε λίγο καιρό, και το phail lounge του λέει το στερνό αντίο...

www.geocities.com

Rick Roll'd
Μία από τις πιο μαζικές και χαβαλετζίδικες φάρσες της online κοινότητας ,που δεν παλιώνει ποτέ. Όποτε χρειάζεσαι τα αποτελέσματα της εξεταστικής ,ή δημοσιεύεται ένα συνταρακτικό νέο , όποτε κάποιος σου δίνει ένα σύνδεσμο που λύνει το αιώνιό σου πρόβλημα,ή κάτι το οποίο "πρέπει να δούμε γιατί μας αφορά όλους", o Rick Astley θα βρίσκεται, ακούραστος, εκεί να
σου υπενθυμίζει πως τα 80's θα μας στοιχειώνουν για πάντα και πως για άλλη μια φορά ...
την πάτησες κορόιδο

The Million Dollar Homepage.
Ένα website, 1.000.000 pixel και ένας τύπος που διδάσκει με τον πιο πρωτότυπο τρόπο πως δεν θέλει κόπο , αλλά τρόπο...Σας παρουσιάζω τον Alex Tew και το δημιούργημά του :

http://www.milliondollarhomepage.com/

Αν θέλετε να θυμηθείτε πως surfάρατε πριν από 10 χρόνια και βάλε, μπορείτε να επισκεφθείτε το ομολογουμένως ενδιαφέρον και άκρως χασομέρικο internet archive wayback machine

-----------------------------------------------------------------------------------------------

Στα τηλεοπτικά τώρα, δεν θα μπορούσα να μην αναφέρω την απίστευτη σχετικά καινούργια σειρά του ALPHA, "O Εφιάλτης της κουζίνας" .Να αναφέρω πως όταν έβλεπα τα trailer δεν περίμενα να κολλήσω έτσι... Το ρεζουμέ της υπόθεσης είναι ότι ένας επιτυχημένος και αναγνωρισμένος σεφ, ο Έκτορας Μποτρίνι πηγαίνει για 4 μέρες σε εστιατόρια που τον έχουν ανάγκη γιατί είναι έτοιμα να βαρέσουν διάλυση. Εκεί δίνει οδηγίες σε ιδιοκτήτη και προσωπικό για το "πως γίνεται σωστά" και αυτοί ακολουθούν με σκοπό να σωθεί η επιχείρηση.
Ακολουθούν είπα ? Συγχωρέστε με, όχι μόνο δεν ακολουθούν αλλά πολλές φορές γίνονται τελείως γραφικοί. Παρόλ' αυτά η ιδιαίτερη μέθοδος του σεφ (που προσωπικά θεωρώ συστηματική και δοκιμασμένη) όταν συγκρούεται με τους "πεισματάριδες" ιδιοκτήτες και το "καλομαθημένο" προσωπικό δίνει ένα πολύ απρόβλεπτο και συχνά ξεκαρδιστηκό αποτέλεσμα.Συστήνω ανεπιφύλακτα και περιμένω πώς και πώς τα καινούργια επεισόδεια ...*τρίβει τα χέρια του

Καλή βδομάδα και με θερμοκρασία κάτω των 50 βαθμών εύχομαι :/

The Clean Monday post.

Καλώς σας βρίσκω ξανά! Ξεβαμμένοι ,ξεμασκαρεμένοι ,ξεσκ(ι)ασμένοι από το πέταγμα του χαρταετού, τίγκα από το καθαροδευτεριάτικο τραπέζι και έτοιμοι με γεμάτες μπαταρίες και καλή διάθεση...Σωστά?...
Όχι και τόσο. Πιθανότατα έχετε ένα τόνο υποχρεώσεις και δουλειές (ακόμα και αν αυτές είναι το raid στο WoW -δεν μιλάω για το κατσαριδοκτόνο στούρνοι) που η μέτριότατη και υπερτιμημένη λαγάνα δεν είναι σε θέση να ισοσταθμίσει σε καμία περίπτωση.

10-1 μικρά και σπαστικά.

Όλοι έχουμε μάθει λίγο πολύ να δεχόμαστε την καθημερινότητα, να ζούμε στη ρουτίνα και να κινούμαστε σ'αυτή. Υπάρχουν όμως αυτά τα μικρά πραγματάκια που ενώ φαινομενικά είναι ασήμαντα μας ενοχλούν αφάνταστα όταν συμβούν και εμείς βρισκόμαστε στο δρόμο.
Ωραία , καλή μέρα έχει , η εξώπορτα κλείνει πίσω μας και φύγαμε...
(Το X εξομοιώνει τον ήχο "γαιδουράκι" από γνωστή παλιότερη εκπομπή)

Χ : Η μπαταρία του κινητού έπεσε . Το χρειάζεσαι οπωσδήποτε και δεν έχεις φορτιστή μαζί σου.

Χ: Αργοί οδηγοί . Ο χρόνος είναι χρήμα και προφανώς οι άνθρωποι αυτοί έχουν περίσσεια. Χωρίς πολλές εξηγήσεις είναι αρκετά ψυχοφθόρο . Γενικά αν είσαι πάνω από 800 χρονών μην πιάνεις τιμόνι... Να ένας απλός κανόνας.

Χ: Απεργίες μέσων μεταφοράς. Περιμένεις στη στάση μισή ώρα και ξαφνικά το συνειδητοποιείς. Και δεν είναι κάποια πανελλαδική απεργία όλων των μέσων από αυτές που βαράνε καμπάνες.Όοοχι , είναι μία τετράωρη απεργιούλα τις ώρες που θες εσύ να πας κάπου.
In your face!

X : Τα αδέσποτα είναι συμπαθητικά ζώα και η Αθήνα τα ανταμοίβει δίνοντας σπίτι σε αμέτρητα. Ξέρετε τι δεν είναι συμπαθητικό ? Τα σκατά. Και υπάρχουν παντού. Και τα πατάμε .Και μας χαλάνε.

Χ : Αν είσαι φίλος της μουσικής , τα ακουστικά σου είναι πολύτιμα. Και δεν καταλαβαίνεις την αξία τους μέχρι να σου χαλάσουν . Και δεν χαλάνε ολοκληρωτικά αμέσως. Πάντα χαλάει μόνο το ένα ακουστικό πρώτα, για να ακούσεις λίγη σκατένια μουσική ακόμα.

Χ : Μήπως άφησα θερμοσίφωνα/φούρνο/παράθυρο ανοιχτό? "Μήπως? Μπαα, λογικα δεν , λες? "

Χ : Σαβούρα - γνωστή και ως σαβούρδα, γρήγορη ,πιθανότατα επίπονη και σίγουρα καταστροφική για το προφίλ. Ακόμα και αν τη γλιτώσεις με ένα παραπάτημα, θα κοιτάξεις το πεζοδρόμιο με κάποια γκριμάτσα σα να σου φταίει και θα ντραπείς , γιατί κακά τα ψέμματα, ο κόσμος λατρεύει να βλέπει μια καλή σαβούρα...

X : Οι τύπισες και τύποι που δίνουν προσφορές κουπόνια για σινεμά ή οτιδήποτε άλλο ή είναι κράχτες ή πρήχτες ή πείτε τους όπως θέλετε. Σε πετυχαίνουν στο δρόμο και ξεκινούν πάντα φωνάζοντας : "Εσύ!" , και σε δείχνουν με νόημα...

Χ : Η είσοδος/έξοδος στα μέσα μεταφοράς, οι τύποι που αράαααζουν στα αριστερά των κυλιόμενων, και το φαινόμενο "πως να σου χτυπήσω το εισητήριο , με το κεφάλι???"


Comedy Bands

Οι comedy bands δεν αποτελούσαν ποτέ δυνατό χαρτί της μουσικής βιομηχανίας, αλλά πάντα ήταν και είναι μία ευχάριστη νότα. Προσωπικά δεν είμουν ποτέ fan του είδους , αλλά ακούγοντας κάποια συγκροτήματα έμαθα ότι υπάρχουν comedy μπάντες που αξίζουν μνεία. Δύο από τις καλύτερα σατυρικά groups είναι οι "The Lonely Island" και οι "Flight of the Conchords".Οι πρώτοι είναι η παρέα toy Andy Samberg (hot rod) και των φίλων του και κωμικών Akiva Shaffer και Jorma Taccone, οι οποίοι ξεκίνησαν να γράφουν από μικροί και συνέχισαν μέχρι και σήμερα φτάνοντας στις πρώτες θέσεις του youtube καθώς και σε προβολές στο Saturday Night Live. Οι Flight of the Conchords είναι γνωστότεροι και αποτελούνταi από τους Bret McKenzie και τον Jemaine Klement. Νεοζηλανδοί με ένα grammy στην κατοχή τους προσφέρουν ένα συνδυασμό ευχάριστης ,ανάλαφρης μουσικής και ξεκαρδιστηκών στίχων που σου φτιάχνει το κέφι. Το ξέρω ότι γκρίνιαξα αρκετά στην παραπάνω λίστα αλλά αυτά τα δύο βίντεο θα επανορθώσουν, πιστέψτε με.

I googled this title...

Όχι δεν σταμάτησα να γράφω απλά έχω και ζωή. Αστειεύομαι φυσικά απλά έπασχα από οξεία βαρεμάρα ,την άσχημη μορφή που δε σ'αφήνει να αφιερώσεις μία ώρα σε γραπτό κείμενο...Τώρα είμαι πολύ καλύτερα και δίνω το παρόν.

Data Overload

Σκεφτόμουν τις προάλλες πως το google έχει αλλάξει ριζικά τον τρόπο που αντιμετωπίζω τα μικρά καθημερινά προβλήματα. Συγκεκριμένα έχω αναπτύξει συγκεκριμένες διαδικασίες με βάση το google για να λύνω κάθε απορία. Σύμμαχος το laptop που πάει παντού, μπροστά από την TV , στο κρεβάτι και γενικά όπου σκεφτείς........ακόμα και.......ναι εκεί(!) και όποιος δεν το χει δοκιμάσει δεν μπορεί να διεκδικεί τον τίτλο του ενεργού ιδιοκτήτη φορητού υπολογιστή. Αυτή η έυκολη πρόσβαση σε κάθε είδους πληροφορία σχετικά με οτιδήποτε, έχει δημιουργήσει ένα είδος homo polypragmon(πολυπράγμων) που γνωρίζει λίγο απ' όλα . Ένα χτυπητό παράδειγμα είναι η μουσική... Μία από τις ρουτίνες που χρησιμοποιούσα κυρίως παλιότερα συχνά είναι : lastfm--->google--->mp3s ή δισκογραφία. Μέσα από αυτή τη διαδρομή έχεις μάθει τα σημαντικότερα γεγονότα σχετικά με κάποιον καλλιτέχνη που σ'άρεσε με το πρώτο ακουσμα και έχεις ακούσει όλη του τη μουσική σε λίγες ώρες... Αυτό που χάνεται στην πορεία είναι ο συναισθηματικός δεσμός με το άκουσμα και κυρίως την οντότητα . Γιατί αυτή η ουσία δεν γίνεται να παγιδευτεί στο αρχείο του mp3 ούτε στις top λίστες που θα βρεις στο google... Το φαρμακωμένο λαχανικό δε συγκρίνεται με τα λαχανικά απο το χωριό που μεγάλωσαν με φροντίδα και είχαν το χρόνο να ωριμάσουν φυσιολογικά. Επίσης αν τρως συνεχώς τα μεταλλαγμένα θα δεις αρνητικά αποτελέσματα στην υγεία σου. Αυτό που θέλω να πω είναι πως όταν η απόκτηση της πληροφορίας είναι τόσο εύκολη , θα αρχίσει να επηρεάζεται και ο τρόπος που βλεπεις τα πράγματα γύρω σου, και η κρίση σου θα γίνει τετράγωνη και ψυχρή. Είναι σαν να παίζεις μονίμως με cheatάκια, και όλοι ξέρουμε πως όταν βάλεις τα cheatάκια χάνεται όλη η διασκέδαση.

The Office US __addiction

Στο δεύτερο σκέλος , του σημερινού κειμένου, ξεχάστε όσα είπαμε παραπάνω ...Βρείτε με κάθε τρόπο θεμιτό ή αθέμιτο τα επεισόδεια της σειράς The Office και ξεκοκκαλίστε τα. Όταν ξεκίνησα να βλέπω τη σειρά απλά δεν μπορούσα να σταματήσω...Μιλάω για το The Office US. Σίγουρα μία από τις καλύτερες σειρές που έχω δει ,αν όχι η καλύτερη. Το θέμα δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο. Κάμερες καταγράφουν καθημερινά την ζωή σ'ενα παράρτημα εταιρίας διανομής χαρτιού που απασχολεί μία μικρή ομάδα ανθρώπων, ως μέρος κάποιου ντοκυμαντέρ. Μέσα από αυτές βλεπουμε τα πάντα... Χαρακτήρες καθημερινοί , επηρεασμένοι από τη ρουτίνα του γραφείου αλλά και πολύ ιδιαίτεροι με τον τρόπο τους ,συνυπάρχουν και αλληλεπιδρούν σε καταστάσεις ξεκαρδιστικές αλλά και ανθρώπινες. Όχι δεν είναι αττάκα του Μικρούτσικου,είναι δική μου και αν δείτε έστω και λίγα επεισόδια θα καταλάβετε γιατί η σειρά σε κερδίζει. Αυτό που κάνει είναι να σε φέρνει κοντά με όλους τους χαρακτήρες σα να δουλεύεις στο γραφείο ,σαν να είσαι εκεί κάθε μέρα και να χτυπάς κάρτα μαζί τους. Χαρακτήρας κλειδί ο Michael Scott που ενσαρκώνετε από τον Steve Carell (τον οποίο δεν είχα σε τόσο μεγάλη εκτίμηση μέχρι που είδα τη σειρά) , ο χαζοχαρούμενος manager του παραρτήματος που πιστεύει πως οι ανθρώπινες σχέσεις και το καλό κλίμα έρχονται πάνω από τις business. Το casting έχει πέσει διάνα και το πολύ καλό σενάριο ολοκληρώνει μία απίστευτη κωμική σειρά που δε θα θέλετε να τελειώσει. Πραγματικά έχω αρχίσει να πιστεύω ότι η αμερικανική κωμωδία εξελίσσεται με άλματα. Δείτε τη σειρά και θα με θυμηθείτε. Περιμένω εντυπώσεις!

The First Encounter

Πρώτο ποστ του τύπου στα δεξιά του logo.
Οι πιέσεις για να ποστάρω ήταν πολλές (αυτή ήταν και η συμφωνία όταν πολύ ώριμα και μετά από σκέψη αποφασίσαμε να φτιάξουμε το blog με την ξανθιά<---ΝΟΤ). Για να ξεφύγουμε λίγο από το κλίμα των εορτών (και οποιασδήποτε λογικής) θα μιλήσουμε για ελεγκτές ΜΜΜ(that's a party killer) και για retro κονσόλες βιντεοπαιχνιδιών.


Οι ελεγκτές

Η δευτερη χειρότερη φάρα επαγγελματιών που κυκλοφορεί στους δρόμους μετά τους ταρίφες. Πρόσφατα έχασα το φοιτητικό el πάσο.Το πρώτο πράμα που μου 'ρθε στο μυαλό ήταν οι ελεγκτές,τελείως υποσυνείδητα.Και αυτό για ένα και μόνο λόγο...χτυπούν αθόρυβα και με μεγάλη δύναμη.Για μια στιγμή σκέφτεσαι...ναι ρε Λευτέρη ,αλλά και αυτοι τη δουλειά τους κάνουν ,κάποιος πρέπει να το κάνει και αυτό...και μετά θυμάσαι εκείνη τη φορά.Τότε που δεν είχες εισητήριο(και σε έπιασαν)__da.da.DADAAAA!!!__ Ίσως να έβρεχε κιόλας δεν θυμάσαι καλα...Τρεις τύποι μπήκαν στο λεωφορείο/μετρό/ηλεκτρικό και κάτι είπαν μεταξύ τους . Ξετυλίγουν κάτι καρτελάκια και σκορπίζονται..."Τα εισητήριά σας παρακαλώ".Εκεί σε λούζει κρύος ιδρώτας και λες από μέσα σου :"πω ρε π@@στη μου..."Και μετά ανάλογα με το χαρακτήρα και την εμφάνιση και τη δημιουργηκότητα του καθενός τα σενάρια ποικίλουν.Συνήθως καταλήγει κάπως έτσι:"Θα κατέβετε μαζί μου στη στάση". Τώρα όχι μόνο χάνεις τα λεφτά,όχι μόνο καθυστερείς,αλλά έχεις και τον Reaper από πάνω να καμαρώνει λες και έπιασε κάποιο άγριο ζώο. Σε κάνουν να μισείς τον εαυτό σου που τους έδωσες το δικαίωμα να στην πουν . Δε λέω υπάρχουν και σωστοί, αλλά από την άλλη τα ψυχικά τραύματα δεν τα αποκτάς από τους σωστούς οπότε δεν έχουν θέση εδώ. Ακόμα και όταν έχεις ένα φρεσκότατο καλοχτυπημένο εισητήριο και το κρατάς στο χέρι, όταν μπει ελεγκτής, σκέφτεσαι όλα όσα μπορεί να έχουν πάει στραβά . Μπείτε σ' ένα λεωφορείο και δοκιμάστε να πείτε " Τα εισητήριά σας παρακαλώ"...Θα δείτε πρόσωπα να συσπώνται και καρδιές να σφίγγονται. Γι' αυτό πάρτε ένα εισητήριο , έτσι ,σαν χάρη στον εαυτό σας...


Retro Consoles

Οι κονσόλες αν και ήρθαν καθυστερημένα στην Ελλάδα, όπως και κάθε άλλο στοιχείο ανάπτυξης, κατάφεραν να κερδίσουν κόσμο και εδώ ,και κυρίως τα παιδάκια που ήταν το target group. Όσοι γεννήθηκαν στη δεκαετία του 80 πιθανότατα είχαν την τύχη να έχουν μία home console. Μιλάω βεβαίως για 8-bites και 16-bites κονσόλες με 2-D γραφικά και ήχο της χείριστης ποιότητας, με κιτς σχεδιασμό ,τεράστιους μετασχηματιστές και "κασέτες" .Ναι ,κασέτες...Γέμιζαν τη χούφτα σου, τις έβαζες σα να βάζεις γεμιστήρα σε όπλο και ήξερες όλα τα γιατροσόφια όταν κόλλαγαν ή δε δούλευαν.(πχ. φύσημα).Συνοδεύονταν από πολλά υποσχόμενα gadgets τα οποία μισοδούλευαν και έδιναν πολύ λιγότερα από αυτά που έλεγαν).Έδινες σημασία στο εξώφυλο του παιχνιδιού(συνήθως κάποια ζωγραφιά) όπως και στο βιβλιαράκι-manual. Οι κονσόλες είχαν την κατάλληλη αναλογία απαιτούμενης παρέμβασης από τον ανθρώπινο παράγοντα.Δεν χανόσουν σε ένα ψηφιακό κόσμο που τα είχε όλα για σένα... Άβολα χειριστήρια και δύσκολες πίστες που απαιτούσαν αντανακλαστικά και συγκέντρωση Shaolin. Μετά από κάποιο σημείο έπαβε να είναι διασκέδαση και γινόταν απλή πρόκληση.Το πλήρωμα του χρόνου ήρθε και έφερε άλλα ιερά τέρατα του gaming όπως το playstation.Οι κονσόλες αυτές ξεχάστηκαν και σιγά σιγά εξαφανίστηκαν από την αγορά αλλά σίγουρα όχι από τις καρδιές μας και πιθανότατα την αποθήκη μας...

Υπέρ αναπαύσεως των αείμνηστων: Mega Drive,Master System,SNES,NES